Παράδειγμα σχεδιασμού πλάκας βάσης χρησιμοποιώντας το EN 1993-1-8-2005, ΣΕ 1993-1-1-2005 και EN 1992-1-1-2004
Προβληματική δήλωση
Determine whether the designed column-to-base plate connection is sufficient for a 1500-kN compression load, 12-kN Vz shear load, and 25-kN Vy shear load.
Δεδομένα
Στήλη:
Ενότητα στήλης: HP 360×180
Επιφάνεια στήλης: 23000 χιλ2
Υλικό στήλης: S275N
Πλάκα βάσης:
Διαστάσεις πλάκας βάσης: 750 mm x 750 χιλ
Πάχος πλάκας βάσης: 25 χιλ
Υλικό πλάκας βάσης: S235
Πηκτώ:
Πάχος ενέματα: 0 χιλ
Σκυρόδεμα:
Διαστάσεις σκυροδέματος: 750 mm x 750 χιλ
Πάχος σκυροδέματος: 380 χιλ
Σκυρόδεμα: C20/25
Άγκυρες:
Διάμετρος άγκυρας: 24 χιλ
Αποτελεσματικό μήκος ενσωμάτωσης: 300 χιλ
Anchor Ending: Rectangular Plate
Embedded plate Width: 100 χιλ
Ενσωματωμένο πάχος πλάκας: 16 χιλ
Συγκολλήσεις:
Μέγεθος συγκόλλησης: 12 χιλ
Η ταξινόμηση μετάλλων πλήρωσης: E38
Το φορτίο συμπίεσης μεταφέρθηκε μόνο μέσω συγκολλήσεων? Ναί
Δεδομένα αγκυροβόλησης (από Υπολογιστής Skyciv):
Μοντέλο στο δωρεάν εργαλείο SkyCiv
Μοντελοποιήστε το παραπάνω σχέδιο πλάκας βάσης χρησιμοποιώντας το δωρεάν διαδικτυακό μας εργαλείο σήμερα! Δεν απαιτείται εγγραφή.
Σημειώσεις
The purpose of this design example is to demonstrate the step-by-step calculations for capacity checks involving concurrent shear and axial loads. Some of the required checks have already been discussed in the previous design examples. Please refer to the links provided in each section.
Υπολογισμοί βήμα προς βήμα
Ελεγχος #1: Υπολογίστε τη χωρητικότητα συγκόλλησης
In determining the weld demand, the SkyCiv calculator assumes that the Με διατμητικό φορτίο is resisted by the web alone, ο Vz shear load is resisted by the flanges alone, και το compression load is resisted by the entire section.
Πρώτα, υπολογίζουμε το Συνολικό μήκος συγκόλλησης on the section.
\(ΜΕΓΑΛΟ_{\κείμενο{συγκόλληση}} = 2 B_F + 2(ρε_{\κείμενο{διάσελο}} – 2 T_F – 2 r_{\κείμενο{διάσελο}}) + 2(B_F – t_w – 2 r_{\κείμενο{διάσελο}})\)
\(ΜΕΓΑΛΟ_{\κείμενο{συγκόλληση}} = 2 \φορές 378.8\ \κείμενο{χιλ} + 2 \φορές (362.9\ \κείμενο{χιλ} – 2 \φορές 21.1\ \κείμενο{χιλ} – 2 \φορές 15.2\ \κείμενο{χιλ}) + 2 \φορές (378.8\ \κείμενο{χιλ} – 21.1\ \κείμενο{χιλ} – 2 \φορές 15.2\ \κείμενο{χιλ})\)
\(ΜΕΓΑΛΟ_{\κείμενο{συγκόλληση}} = 1992.8\ \κείμενο{χιλ}\)
Τότε, υπολογίζουμε το weld lengths at the πέλματα και το ιστός.
\(ΜΕΓΑΛΟ_{β,flg} = 2 B_F + 2(B_F – t_w – 2 r_{διάσελο}) = 2 \φορές 378.8\ \κείμενο{χιλ} + 2 \φορές (378.8\ \κείμενο{χιλ} – 21.1\ \κείμενο{χιλ} – 2 \φορές 15.2\ \κείμενο{χιλ}) = 1412.2\ \κείμενο{χιλ}\)
\(ΜΕΓΑΛΟ_{β,ιστός} = 2\,(ρε_{διάσελο} – 2T_F – 2r_{διάσελο}) = 2 \φορές (362.9\ \κείμενο{χιλ} – 2 \φορές 21.1\ \κείμενο{χιλ} – 2 \φορές 15.2\ \κείμενο{χιλ}) = 580.6\ \κείμενο{χιλ}\)
Considering the flanges first, ο κανονικός και shear stresses Σημειώστε ότι για αυτήν την κατεύθυνση ανέμου ΣΕ 1993-1-8:2005 Ρήτρα 4.5.3.2.
\(\σίγμα{\αδ} = frac{N_x}{ΜΕΓΑΛΟ_{\κείμενο{συγκόλληση}} a_{flg} \τ.μ.{2}} = frac{1500\ \κείμενο{ΚΝ}}{1992.8\ \κείμενο{χιλ} \φορές 8.485\ \κείμενο{χιλ} \φορές sqrt{2}} = 62.728\ \κείμενο{MPa}\)
\(\τα δικα σου_{\αδ} = frac{N_x}{ΜΕΓΑΛΟ_{\κείμενο{συγκόλληση}} a_{flg} \τ.μ.{2}} = frac{1500\ \κείμενο{ΚΝ}}{1992.8\ \κείμενο{χιλ} \φορές 8.485\ \κείμενο{χιλ} \φορές sqrt{2}} = 62.728\ \κείμενο{MPa}\)
\(\eta_{\παράλληλο} = frac{V_z}{ΜΕΓΑΛΟ_{β,flg} a_{flg}} = frac{12\ \κείμενο{ΚΝ}}{1412.2\ \κείμενο{χιλ} \φορές 8.485\ \κείμενο{χιλ}} = 1.0015\ \κείμενο{MPa}\)
Χρησιμοποιώντας ΣΕ 1993-1-8:2005 Εξ. (4.1), ο design weld stress based on the directional method is then obtained.
\(ΦΑ_{β,Ed1} = sqrt{(\σίγμα{\αδ})^ 2 + 3\αριστερά((\τα δικα σου_{\αδ})^ 2 + (\eta_{\παράλληλο})^2\right)}\)
\(ΦΑ_{β,Ed1} = sqrt{(62.728\ \κείμενο{MPa})^ 2 + 3 \φορές αριστερά((62.728\ \κείμενο{MPa})^ 2 + (1.0015\ \κείμενο{MPa})^2\right)}\)
\(ΦΑ_{β,Ed1} = 125.47\ \κείμενο{MPa}\)
Τότε, ο σχεδίαση κάθετης τάσης στο βασικό μέταλλο καθορίζεται.
\(ΦΑ_{β,Ed2} = \sigma_{\αδ} = 62.728\ \κείμενο{MPa}\)
Για τον Ιστό, χρησιμοποιούμε τον ίδιο τύπο για να υπολογίσουμε το κανονικός και shear stresses, που δίνει το αντίστοιχο design weld stress και σχεδίαση βασικού μετάλλου.
\(\σίγμα{\αδ} = frac{N_x}{ΜΕΓΑΛΟ_{\κείμενο{συγκόλληση}} a_{\κείμενο{ιστός}} \τ.μ.{2}} = frac{1500\ \κείμενο{ΚΝ}}{1992.8\ \κείμενο{χιλ} \φορές 8.485\ \κείμενο{χιλ} \φορές sqrt{2}} = 62.728\ \κείμενο{MPa}\)
\(\τα δικα σου_{\αδ} = frac{N_x}{ΜΕΓΑΛΟ_{\κείμενο{συγκόλληση}} a_{\κείμενο{ιστός}} \τ.μ.{2}} = frac{1500\ \κείμενο{ΚΝ}}{1992.8\ \κείμενο{χιλ} \φορές 8.485\ \κείμενο{χιλ} \φορές sqrt{2}} = 62.728\ \κείμενο{MPa}\)
\(\τα δικα σου_{\παράλληλο} = frac{V_y}{ΜΕΓΑΛΟ_{β,\κείμενο{ιστός}} a_{\κείμενο{ιστός}}} = frac{25\ \κείμενο{ΚΝ}}{580.6\ \κείμενο{χιλ} \φορές 8.485\ \κείμενο{χιλ}} = 5.0747\ \κείμενο{MPa}\)
\(ΦΑ_{β,Ed1} = sqrt{(\σίγμα{\αδ})^ 2 + 3\αριστερά((\τα δικα σου_{\αδ})^ 2 + (\τα δικα σου_{\παράλληλο})^2\right)}\)
\(ΦΑ_{β,Ed1} = sqrt{(62.728\ \κείμενο{MPa})^ 2 + 3 \φορές αριστερά((62.728\ \κείμενο{MPa})^ 2 + (5.0747\ \κείμενο{MPa})^2\right)}\)
\(ΦΑ_{β,Ed1} = 125.76\ \κείμενο{MPa}\)
\(ΦΑ_{β,Ed2} = \sigma_{\αδ} = 62.728\ \κείμενο{MPa}\)
Στη συνέχεια παίρνουμε το που διέπει το άγχος μεταξύ των φλάντζα και ομάδες συγκόλλησης ιστού.
\(ΦΑ_{β,Ed1} = \max(ΦΑ_{β,Ed1},\ ΦΑ_{β,Ed1}) = \max(125.47\ \κείμενο{MPa},\ 125.76\ \κείμενο{MPa}) = 125.76\ \κείμενο{MPa}\)
\(ΦΑ_{β,Ed2} = \max(ΦΑ_{β,Ed2},\ ΦΑ_{β,Ed2}) = \max(62.728\ \κείμενο{MPa},\ 62.728\ \κείμενο{MPa}) = 62.728\ \κείμενο{MPa}\)
Επόμενο, υπολογίζουμε την ικανότητα συγκόλλησης χρησιμοποιώντας ΣΕ 1993-1-8:2005 Εξ. (4.1). ο απόλυτη αντοχή σε εφελκυσμό (fu) που χρησιμοποιείται σε αυτή την εξίσωση είναι το ελάχιστη τιμή ανάμεσα στη στήλη, πλάκα βάσης, και μέταλλο συγκόλλησης.
\(f_u = \min(φά_{εσύ,\κείμενο{διάσελο}},\ φά_{εσύ,\κείμενο{bp}},\ φά_{τα δικα σου}) = min(370\ \κείμενο{MPa},\ 360\ \κείμενο{MPa},\ 470\ \κείμενο{MPa}) = 360\ \κείμενο{MPa}\)
\(ΦΑ_{β,Rd1} = frac{f_u}{\beta_w\,(\η δύναμη ολίσθησης είναι το άθροισμα της προκύπτουσας οριζόντιας δύναμης από την ενεργό πίεση του εδάφους στην ενεργή πλευρά του εδάφους και της προκύπτουσας οριζόντιας δύναμης από την παρουσία της πρόσθετης επιβάρυνσης{M2,\text{συγκόλληση}})} = frac{360\ \κείμενο{MPa}}{0.8 \φορές (1.25)} = 360\ \κείμενο{MPa}\)
ο αντίσταση του βασικού μετάλλου υπολογίζεται επίσης με την ίδια εξίσωση.
\(ΦΑ_{β,Rd2} = frac{0.9 f_u}{\η δύναμη ολίσθησης είναι το άθροισμα της προκύπτουσας οριζόντιας δύναμης από την ενεργό πίεση του εδάφους στην ενεργή πλευρά του εδάφους και της προκύπτουσας οριζόντιας δύναμης από την παρουσία της πρόσθετης επιβάρυνσης{M2,\text{συγκόλληση}}} = frac{0.9 \φορές 360\ \κείμενο{MPa}}{1.25} = 259.2\ \κείμενο{MPa}\)
Τελικά, συγκρίνουμε το αντίσταση συγκόλλησης φιλέτου στο design weld stress, και το αντίσταση βασικού μετάλλου στο τάση βασικού μετάλλου.
Από 125.76 MPa < 360 MPa, η χωρητικότητα συγκόλλησης είναι επαρκής.
Ελεγχος #2: Υπολογίστε τη χωρητικότητα εδράνου σκυροδέματος και την ικανότητα απόδοσης πλάκας βάσης
Ένα παράδειγμα σχεδίασης για τη φέρουσα ικανότητα σκυροδέματος και την ικανότητα διαρροής πλάκας βάσης έχει ήδη συζητηθεί στο Παράδειγμα Σχεδιασμού Πλάκας Βάσης για Συμπίεση. Ανατρέξτε σε αυτόν τον σύνδεσμο για τον βήμα προς βήμα υπολογισμό.
Ελεγχος #3: Υπολογίστε τη φέρουσα ικανότητα της πλάκας βάσης (Με διάτμηση)
Όταν η διάτμηση μεταφέρεται μέσω των ράβδων αγκύρωσης, οι ράβδοι αντέχουν στην πλάκα βάσης. Επομένως, πρέπει να επαληθεύσουμε ότι η πλάκα βάσης έχει επαρκή χωρητικότητα για να αντισταθεί φέρον φορτίο στις τρύπες της άγκυρας.
ο διατμητική δύναμη σχεδίασης ανά ράβδο αγκύρωσης υπολογίζεται ως το συνολικό διατμητικό φορτίο διαιρεμένο με τον συνολικό αριθμό αγκυρίων.
\(ΦΑ_{σι,Εκδ} = frac{V_y}{n_{Α.Κ.}} = frac{25\ \κείμενο{ΚΝ}}{10} = 2.5\ \κείμενο{ΚΝ}\)
Επόμενο, καθορίζουμε τους παράγοντες που απαιτούνται για την φέρουσα αντίσταση υπολογισμός. Σύμφωνα με ΣΕ 1993-1-8:2005 Τραπέζι 3.4, παίρνουμε το \(\alpha_d\), \(\alpha_b\), και \(k_1\) παράγοντες.
Και τα δυο τέλος και εσωτερικές άγκυρες λαμβάνονται υπόψη κατά τον καθορισμό των αντίστοιχων \(\alpha_d\) παράγοντες.
\(\άλφα_{ρε,\κείμενο{τέλος}} = frac{μεγάλο_{\κείμενο{Σημειώστε ότι για αυτήν την κατεύθυνση ανέμου},και}}{3 ρε_{\κείμενο{τρύπα}}} = frac{100\ \κείμενο{χιλ}}{3 \φορές 26\ \κείμενο{χιλ}} = 1.2821\)
\(\άλφα_{ρε,\κείμενο{εσωτερικός}} = frac{μικρό_}{3 ρε_{\κείμενο{τρύπα}}} – \frac{1}{4} = frac{550\ \κείμενο{χιλ}}{3 \φορές 26\ \κείμενο{χιλ}} – \frac{1}{4} = 6.8013\)
Χρησιμοποιώντας το μικρότερο \(\alpha_d\) παράγοντας, το αντίστοιχο \(\alpha_b\) παράγοντας υπολογίζεται ως:
\(\alpha_b = \min\left(\άλφα_{ρε,\κείμενο{τέλος}},\ \άλφα_{ρε,\κείμενο{εσωτερικός}},\ \frac{ΦΑ_{εσύ,\κείμενο{Α.Κ.}}}{φά_{εσύ,\κείμενο{bp}}},\ 1.0\σωστά) = minαριστερά(1.2821,\ 6.8013,\ \frac{800\ \κείμενο{MPa}}{360\ \κείμενο{MPa}},\ 1\σωστά) = 1\)
Ομοίως, και οι δύο Σημειώστε ότι για αυτήν την κατεύθυνση ανέμου και εσωτερικά μπουλόνια λαμβάνονται υπόψη κατά τον καθορισμό των \(k_1\) παράγοντες.
\(κ_{1,\κείμενο{Σημειώστε ότι για αυτήν την κατεύθυνση ανέμου}} = minαριστερά(2.8\αριστερά(\frac{μεγάλο_{\κείμενο{Σημειώστε ότι για αυτήν την κατεύθυνση ανέμου},με}}{ρε_{\κείμενο{τρύπα}}}\σωστά) – 1.7,\ 1.4\αριστερά(\frac{s_z}{ρε_{\κείμενο{τρύπα}}}\σωστά) – 1.7,\ 2.5\σωστά)\)
\(κ_{1,\κείμενο{Σημειώστε ότι για αυτήν την κατεύθυνση ανέμου}} = minαριστερά(2.8 \[object Window]{75\ \κείμενο{χιλ}}{26\ \κείμενο{χιλ}} – 1.7,\ 1.4 \[object Window]{150\ \κείμενο{χιλ}}{26\ \κείμενο{χιλ}} – 1.7,\ 2.5\σωστά) = 2.5\)
\(κ_{1,\κείμενο{εσωτερικός}} = minαριστερά(1.4\αριστερά(\frac{s_z}{ρε_{\κείμενο{τρύπα}}}\σωστά) – 1.7,\ 2.5\σωστά) = minαριστερά(1.4 \[object Window]{150\ \κείμενο{χιλ}}{26\ \κείμενο{χιλ}} – 1.7,\ 2.5\σωστά) = 2.5\)
Η διακυβέρνηση \(k_1\) παράγοντας, που αντιστοιχεί στη μικρότερη τιμή, είναι:
\(k_1 = \min(κ_{1,\κείμενο{Σημειώστε ότι για αυτήν την κατεύθυνση ανέμου}},\ κ_{1,\κείμενο{εσωτερικός}}) = min(2.5,\ 2.5) = 2.5\)
Τελικά, υπολογίζουμε το φέρουσα αντίσταση χρησιμοποιώντας την εξίσωση από ΣΕ 1993-1-8:2005 Τραπέζι 3.4.
\(ΦΑ_{σι,Rd} = frac{k_1 \alpha_b f_{u_bp} ρε_{Α.Κ.} αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό στάδιο στο σχεδιασμό ενός τοίχου αντιστήριξης, καθώς η μη αντιστοίχιση των σωστών αναλογικών διαστάσεων από την αρχή σε κάθε στοιχείο μπορεί να οδηγήσει στην ανάγκη πολλών επαναλήψεων για να συμμορφωθεί ο τοίχος αντιστήριξης με τις απαιτήσεις ευστάθειας ή υπερμεγέθη σύστημα που πληροί όλες τις απαιτήσεις, αλλά χρησιμοποιεί πολύ περισσότερο υλικό από το θεωρητικό ελάχιστο{bp}}{\η δύναμη ολίσθησης είναι το άθροισμα της προκύπτουσας οριζόντιας δύναμης από την ενεργό πίεση του εδάφους στην ενεργή πλευρά του εδάφους και της προκύπτουσας οριζόντιας δύναμης από την παρουσία της πρόσθετης επιβάρυνσης{Μ2, άγκυρα}} \frac{2.5 \φορές 1 \φορές 360 \κείμενο{ MPa} \φορές 24 \κείμενο{ χιλ} \φορές 25 \κείμενο{ χιλ}}{1.25} = 432 \κείμενο{ ΚΝ} \)
Από 2.5 ΚΝ < 432 ΚΝ, η φέρουσα ικανότητα της πλάκας βάσης είναι επαρκής.
Ελεγχος #4: Υπολογίστε τη φέρουσα ικανότητα της πλάκας βάσης (Vz διάτμηση)
Ο υπολογισμός για το φέρουσα ικανότητα υπό διάτμηση Vz ακολουθεί την ίδια διαδικασία με αυτήν για Με διάτμηση, αλλά λαμβάνοντας υπόψη τη γεωμετρία κατά μήκος του Άξονας διάτμησης Vz.
ο ζήτηση άγκυρας λόγω Vz διάτμηση είναι:
\(ΦΑ_{σι,Εκδ} = frac{V_z}{n_{Α.Κ.}} = frac{12\ \κείμενο{ΚΝ}}{10} = 1.2\ \κείμενο{ΚΝ}\)
Χρησιμοποιώντας ΣΕ 1993-1-8:2005 Τραπέζι 3.4, οι παράγοντες καθορίζονται ως εξής:
\( \άλφα_{ρε,\κείμενο{τέλος}} = frac{μεγάλο_{\κείμενο{Σημειώστε ότι για αυτήν την κατεύθυνση ανέμου},με}}{3 ρε_{\κείμενο{τρύπα}}} = frac{75\ \κείμενο{χιλ}}{3 \φορές 26\ \κείμενο{χιλ}} = 0.96154 \)
\( \άλφα_{ρε,\κείμενο{εσωτερικός}} = frac{s_z}{3 ρε_{\κείμενο{τρύπα}}} – \frac{1}{4} = frac{150\ \κείμενο{χιλ}}{3 \φορές 26\ \κείμενο{χιλ}} – \frac{1}{4} = 1.6731 \)
\( \alpha_b = \min\!\αριστερά(\άλφα_{ρε,\κείμενο{τέλος}},\ \άλφα_{ρε,\κείμενο{εσωτερικός}},\ \frac{ΦΑ_{εσύ,\κείμενο{Α.Κ.}}}{φά_{εσύ,\κείμενο{bp}}},\ 1.0\σωστά) = \min\!\αριστερά(0.96154,\ 1.6731,\ \frac{800\ \κείμενο{MPa}}{360\ \κείμενο{MPa}},\ 1\σωστά) = 0.96154 \)
\(κ_{1,\κείμενο{Σημειώστε ότι για αυτήν την κατεύθυνση ανέμου}} = \min\!\αριστερά(2.8\αριστερά(\frac{μεγάλο_{\κείμενο{Σημειώστε ότι για αυτήν την κατεύθυνση ανέμου},και}}{ρε_{\κείμενο{τρύπα}}}\σωστά) – 1.7,\ 1.4\αριστερά(\frac{μικρό_}{ρε_{\κείμενο{τρύπα}}}\σωστά) – 1.7,\ 2.5\σωστά)\)
\(κ_{1,\κείμενο{Σημειώστε ότι για αυτήν την κατεύθυνση ανέμου}} = \min\!\αριστερά(2.8 \φορές αριστερά(\frac{100\ \κείμενο{χιλ}}{26\ \κείμενο{χιλ}}\σωστά) – 1.7,\ 1.4 \φορές αριστερά(\frac{550\ \κείμενο{χιλ}}{26\ \κείμενο{χιλ}}\σωστά) – 1.7,\ 2.5\σωστά) = 2.5\)
\(κ_{1,\κείμενο{εσωτερικός}} = \min\!\αριστερά(1.4\αριστερά(\frac{μικρό_}{ρε_{\κείμενο{τρύπα}}}\σωστά) – 1.7,\ 2.5\σωστά) = \min\!\αριστερά(1.4 \φορές αριστερά(\frac{550\ \κείμενο{χιλ}}{26\ \κείμενο{χιλ}}\σωστά) – 1.7,\ 2.5\σωστά) = 2.5\)
\(k_1 = \min\!\αριστερά(κ_{1,\κείμενο{Σημειώστε ότι για αυτήν την κατεύθυνση ανέμου}},\ κ_{1,\κείμενο{εσωτερικός}}\σωστά) = min(2.5,\ 2.5) = 2.5\)
Τελικά, ο σχεδιαστική αντίσταση ρουλεμάν Αγοράστε το μοντέλο φόρτωσης τώρα πλάκα βάσης είναι:
\(ΦΑ_{σι,Rd} = frac{k_1 \alpha_b f_{εσύ,bp} ρε_{Α.Κ.} αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό στάδιο στο σχεδιασμό ενός τοίχου αντιστήριξης, καθώς η μη αντιστοίχιση των σωστών αναλογικών διαστάσεων από την αρχή σε κάθε στοιχείο μπορεί να οδηγήσει στην ανάγκη πολλών επαναλήψεων για να συμμορφωθεί ο τοίχος αντιστήριξης με τις απαιτήσεις ευστάθειας ή υπερμεγέθη σύστημα που πληροί όλες τις απαιτήσεις, αλλά χρησιμοποιεί πολύ περισσότερο υλικό από το θεωρητικό ελάχιστο{bp}}{\η δύναμη ολίσθησης είναι το άθροισμα της προκύπτουσας οριζόντιας δύναμης από την ενεργό πίεση του εδάφους στην ενεργή πλευρά του εδάφους και της προκύπτουσας οριζόντιας δύναμης από την παρουσία της πρόσθετης επιβάρυνσης{M2,\text{άγκυρα}}} = frac{2.5 \φορές 0.96154 \φορές 360\ \κείμενο{MPa} \φορές 24\ \κείμενο{χιλ} \φορές 25\ \κείμενο{χιλ}}{1.25} = 415.38\ \κείμενο{ΚΝ}\)
Από 1.2 ΚΝ < 415 ΚΝ, η φέρουσα ικανότητα της πλάκας βάσης είναι επαρκής.
Ελεγχος #5: Υπολογίστε την ικανότητα διάσπασης σκυροδέματος (Με διάτμηση)
Ένα παράδειγμα σχεδίασης για την ικανότητα διάσπασης σκυροδέματος έχει ήδη συζητηθεί στο Παράδειγμα Σχεδιασμού Βάσης Πλάκας για Διάτμηση. Ανατρέξτε σε αυτόν τον σύνδεσμο για τον βήμα προς βήμα υπολογισμό.
Ελεγχος #6: Υπολογίστε την ικανότητα διάσπασης σκυροδέματος (Vz διάτμηση)
Ένα παράδειγμα σχεδίασης για την ικανότητα διάσπασης σκυροδέματος έχει ήδη συζητηθεί στο Παράδειγμα Σχεδιασμού Βάσης Πλάκας για Διάτμηση. Ανατρέξτε σε αυτόν τον σύνδεσμο για τον βήμα προς βήμα υπολογισμό.
Ελεγχος #7: Υπολογίστε την ικανότητα εκτόξευσης σκυροδέματος
Ένα παράδειγμα σχεδίασης για την ικανότητα του σκυροδέματος έναντι της δύναμης διάτμησης έχει ήδη συζητηθεί στο Παράδειγμα σχεδίασης πλάκας βάσης για διάτμηση. Ανατρέξτε σε αυτόν τον σύνδεσμο για τον βήμα προς βήμα υπολογισμό.
Ελεγχος #8: Υπολογίστε την ικανότητα διάτμησης της ράβδου αγκύρωσης
Ένα παράδειγμα σχεδίασης για την ικανότητα διάτμησης της ράβδου αγκύρωσης έχει ήδη συζητηθεί στο Παράδειγμα σχεδίασης πλάκας βάσης για διάτμηση. Ανατρέξτε σε αυτόν τον σύνδεσμο για τον βήμα προς βήμα υπολογισμό.
Περίληψη σχεδίου
ο Λογισμικό σχεδιασμού πλάκας βάσης SkyCIV Μπορεί να δημιουργήσει αυτόματα μια αναφορά υπολογισμού βήμα προς βήμα για αυτό το παράδειγμα σχεδιασμού. Παρέχει επίσης μια περίληψη των επιταγών που εκτελούνται και των προκύπτουσων αναλογιών τους, καθιστώντας τις πληροφορίες κατανοητές με μια ματιά. Παρακάτω είναι ένας πίνακας συνοπτικών δείγματος, που περιλαμβάνεται στην αναφορά.
Αναφορά δείγματος SkyCIV
Δείτε το επίπεδο λεπτομέρειας και σαφήνειας που μπορείτε να περιμένετε από μια αναφορά σχεδίασης πλάκας βάσης SkyCiv. Η αναφορά περιλαμβάνει όλους τους βασικούς ελέγχους σχεδιασμού, εξισώσεις, και τα αποτελέσματα παρουσιάζονται σε σαφή και ευανάγνωστη μορφή. Είναι πλήρως συμβατό με τα πρότυπα σχεδιασμού. Κάντε κλικ παρακάτω για να προβάλετε ένα δείγμα αναφοράς που δημιουργήθηκε με χρήση του SkyCiv Base Plate Calculator.
Αγορά λογισμικού πλάκας βάσης
Αγοράστε την πλήρη έκδοση της μονάδας σχεδιασμού πλάκας βάσης από μόνη της χωρίς άλλες ενότητες SkyCIV. Αυτό σας δίνει ένα πλήρες σύνολο αποτελεσμάτων για σχεδιασμό πλάκας βάσης, συμπεριλαμβανομένων λεπτομερών αναφορών και περισσότερων λειτουργιών.
